Last Updated on 2 Ağustos 2025 by admin

Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, uzak diyarlarda, Gökkuşağı Kasabası adına bir yer varmış. Bu kasaba, her sabah gökyüzüne rengarenk bir kanatla uyanır, akşamları ise yıldızların fotoğrafları altında uyurmuş. Kasabanın en neşeli sakini ise, minik ve cesur bir kuzu olan Pamuk’muş .

Pamuk, her gün merakla oradan oraya gider, kasabanın her köşesini terk etmek ister. Bir gün, kasabanın ormanında dolaşırken gökyüzünde büyük bir yıldız kaydığını görmüştü. Bu yıldızlar farklıymış; çok parlak ve rengarenk izler bırakmış. Pamuk hemen yıldızın düştüğü yer koyulmuş.

Ormanın derinliklerine doğru ilerlerken, Mavi Rüzgar’ın karşısına bir kuş çıkmış. Mavi Rüzgar, kasabanın en sintinede çözülüyormuş ve her şeyi bilirmiş.

Pamuk heyecanla sormuş: “Mavi Rüzgar, gökyüzünden bir yıldız kaydı! Onu bulmam gerekiyor. Nereye düştüğünü biliyor musun?”

Mavi Rüzgar gülümseyerek cevap verdi: “Ah, o yıldız özel bir yıldızdır. Renkleriyle yerleşir. Ama yıldızın ortaya çıkması için cesaret ve sabır gerekir. Ormanın en derin köşelerine gitmesi, ama dikkatli ol; yıldızı bulmak isteyen başka varlıklar da olabilir.”

Pamuk, cesaretini toplayarak ormana daha da dağılır. Yolda karşınızda bir göl çıkmış. Gölde, parlak bir ışık belirmiş ve ışının içinden Gölde Yaşayan Bilge Balık çıkmış.

Bilge Balık, Pamuk’a bakarak demiş ki: “Yıldızı arıyorsun, öyle değil mi? Onu bulmak için bir sınavdan geçmeklisin. Suya bir taş at ve onun bıraktığı dalgaların sırrını çöz.”

Pamuk, suya bir taş atmış ve suyun katmanlarından oluşan halkalar birbirinden farklı parçalar oluşturmuş. Pamuk bu halkaların bir haritası olduğunu fark etmişti! Haritayı izleyerek ormanın en derin noktasına ulaşmış.

Ve işte o an, Pamuk’un rengarenk yıldızı bulunuyor! Ancak yıldız, kasvetli bir yaratık olan Karanlık Sis tarafından korunuyormuş. Karanlık Sis, yıldızın ışığını kendine kalmasını istiyormuş.

Pamuk, cesurca Karanlık Sis’e yaklaşmış ve demiş ki: “Bu yıldız, ışığını paylaşmak için var. Işık, paylaşılınca güzelleşir. Sen de onunla parlayabilirsin.”

Karanlık Sis, Pamuk’un sözlerinden etkilenmiş ve yılın başında serbest bırakılmış. O andan itibaren Karanlık Sis aydınlanmış, kasabanın en güzel bulutlarından biri olmuş.

Pamuk, yıldızı kasabaya geri götürmüş ve o gün sonra Gökkuşağı Kasabası, onun günü gökyüzünde parıldayan bir yıldızla daha da renklenmiş.

Ve herkes, Pamuk’un cesareti ve iyi kalbi sayesinde gökyüzündeki bu güzel ışığı izleyerek mutlu yaşadı.

Masal bu ya, gökyüzünde bir yıldız kaydığında, dilek tutmayı unutma!